afinować

wosoba singular dual plural
1. afinujuafinujemojafinujemy
2. afinuješafinujetej (-taj)afinujeće
3. afinujeafinujetejafinuja (afinuju)
aspekt ip
transgresiw afinujo, afinujcy, afinowawši
prezensowy particip afinowacy
preteritowy particip afinowany
ł-forma afinował, afinowała, afinowało,
dual: afinowałoj, plural: afinowali (afinowałe)
werbalny substantiw afinowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. afinowachafinowachmojafinowachmy
2. afinowašeafinowaštejafinowašće
3. afinowašeafinowaštejafinowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. afinujmojafinujmy
2. afinujafinujtej (-taj)afinujće
3. afinuj, njech afinujeafinujtej (-taj)njech afinuja (afinuju)

Ortografija

wobdźěłać

Dźělenje słowow: a-fi-no-wać

Wurjekowanje

wobdźěłać
IPA: afinou̯aʧ

Přełožki

wobdźěłać