afinować
afinować
afinować(hornjoserbšćina)
wobdźěłaćwosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | afinuju | afinujemoj | afinujemy |
2. | afinuješ | afinujetej (-taj) | afinujeće |
3. | afinuje | afinujetej | afinuja (afinuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | afinujo, afinujcy, afinowawši |
prezensowy particip | afinowacy |
preteritowy particip | afinowany |
ł-forma | afinował, afinowała, afinowało, dual: afinowałoj, plural: afinowali (afinowałe) |
werbalny substantiw | afinowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | afinowach | afinowachmoj | afinowachmy |
2. | afinowaše | afinowaštej | afinowašće |
3. | afinowaše | afinowaštej | afinowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | afinujmoj | afinujmy |
2. | afinuj | afinujtej (-taj) | afinujće |
3. | afinuj, njech afinuje | afinujtej (-taj) | njech afinuja (afinuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
a-fi-no-wać
Wurjekowanje
- IPA: afinou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne afinowaše je 0x dokładźene, afinowa (móže tež něšto druhe być) 0x.