anulować

wosoba singular dual plural
1. anuluju anulujemoj anulujemy
2. anuluješ anulujetej (-taj) anulujeće
3. anuluje anulujetej anuluja (anuluju)
aspekt ip
transgresiw anulujo, anulujcy, anulowawši
prezensowy particip anulowacy
preteritowy particip anulowany
ł-forma anulował, anulowała, anulowało,
dual: anulowałoj, plural: anulowali (anulowałe)
werbalny substantiw anulowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. anulowach anulowachmoj anulowachmy
2. anulowaše anulowaštej anulowašće
3. anulowaše anulowaštej anulowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. anulujmoj anulujmy
2. anuluj anulujtej (-taj) anulujće
3. anuluj, njech anuluje anulujtej (-taj) njech anuluja (anuluju)

Ortografija

Dźělenje słowow: a-nu-lo-wać

Wurjekowanje

IPA: anulou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne anulowaše je 0x dokładźene, anulowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] rozwjazać; rozwjazować

Přikłady:

[1] Přistup ZSST DSB by anulowanje wsitkich našich narodnych nadawkow woznamjenjało. (Rozhlad 1993)
Mnozy partnerojo hižo njejsu dalše skazanki wotedali; tole nastupa wosebje pólske předewzaća, kiž su tež dotalne anulowali (kaž Katowicki "Slask", Wydawnictwo Krakowskie, Składnica, ORPAN a dr. (Rozhlad 1990)


Přełožki

wobdźěłać