dźěćerić
dźěćerić
dźěćerić(hornjoserbšćina)
wobdźěłaćwosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | dźěćerju | dźěćerimoj | dźěćerimy |
2. | dźěćeriš | dźěćeritej (-taj) | dźěćeriće |
3. | dźěćeri | dźěćeritej (-taj) | dźěćerja |
aspekt | ip |
transgresiw | dźěćerjo, dźěćerjicy, dźěćerjiwši |
prezensowy particip | dźěćerjacy |
preteritowy particip | dźěćerjeny |
ł-forma | dźěćerił, dźěćeriła, dźěćeriło, dual: dźěćeriłoj, plural: dźěćerili (dźěćeriłe) |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | dźěćerjach | dźěćerjachmoj | dźěćerjachmy |
2. | dźěćerješe | dźěćerještej | dźěćerješće |
3. | dźěćerješe | dźěćerještej | dźěćerjachu |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-će-rić
Semantika
Wotwodźene wopřijeća:
Přełožki
wobdźěłać
|