dźěćinski

dźěćinski (hornjoserbšćina) wobdźěłać

adjektiw wobdźěłać

kazus singular f singular m singular n dual plural
nominatiw dźěćinska dźěćinski dźěćinske dźěćinskej
(dźěćinskaj)
dźěćinske
(dźěćinscy)
genitiw dźěćinskeje dźěćinskeho dźěćinskeho dźěćinskeju dźěćinskich
datiw dźěćinskej dźěćinskemu dźěćinskemu dźěćinskimaj dźěćinskim
akuzatiw dźěćinsku dźěćinski
(dźěćinskeho)
dźěćinske dźěćinskej
(dźěćinskeju)
dźěćinske
(dźěćinskich)
instrumental dźěćinskej dźěćinskim dźěćinskim dźěćinskimaj dźěćinskimi
lokatiw dźěćinskej dźěćinskim dźěćinskim dźěćinskimaj dźěćinskich


adjektiw dźěćinski
adwerb dźěćinscy, dźěćinski


Ortografija

Dźělenje słowow: dźě-ćin-ski

Semantika

Synonymy:

[1] dźěćacy, dźěćowski

Přikłady:

[1] dźěćinska hra


Přełožki wobdźěłać

[2] kindlich (de), kindisch (de), kinderhaft (de)