dźěćko
dźěćko
dźěćko (hornjoserbšćina) wobdźěłać
substantiw wobdźěłać
| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźěćko | dźěćce | dźěćka |
| genitiw | dźěćka | dźěćkow | dźěćkow |
| datiw | dźěćku | dźěćkomaj | dźěćkam |
| akuzatiw | dźěćko | dźěćce | dźěćka |
| instrumental | z(e) dźěćkom | z(e) dźěćkomaj | z(e) dźěćkami |
| lokatiw | po dźěćku | po dźěćkomaj | po dźěćkach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźěć-ko
Semantika
Synonymy:
- [1] dźěćatko
Přełožki wobdźěłać