dźědźenje
dźědźenje
dźědźenje (hornjoserbšćina) wobdźěłać
substantiw wobdźěłać
| kazus | singular | dual | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominatiw | dźědźenje | dźědźeni | dźědźenja | ||
| genitiw | dźědźenja | dźědźenjow | dźědźenjow | ||
| datiw | dźědźenju | dźědźenjomaj | dźědźenjam | ||
| akuzatiw | dźědźenje | dźědźeni | dźědźenja | ||
| instrumental | pod dźědźenjom | pod dźědźenjomaj | pod dźědźenjemi | ||
| lokatiw | na dźědźenju | na dźědźenjomaj | na dźědźenjach | ||
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-dźe-nje