dźědźićel

dźědźićel

dźědźićel (hornjoserbšćina)

substantiw, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźědźićel	dźědźićelej	dźědźićeljo
genitiw	dźědźićela	dźědźićelow	dźědźićelow
datiw	dźědźićelej	dźědźićelomaj	dźědźićelam
akuzatiw	dźědźićela	dźědźićelow	dźědźićelow
instrumental	z(e) dźědźićelom	z(e) dźědźićelomaj	z(e) dźědźićelemi
lokatiw	po dźědźićelu	po dźědźićelomaj	po dźědźićelach
wokatiw	dźědźićelo	dźědźićelej	dźědźićeljo

Ortografija

Dźělenje słowow: dźě-dźi-ćel

Semantika

Synonymy:

[1] dźědźič, namrěwc, herba

Přełožki

němski: [1] Erbe (de)