dźělbnik

dźělbnik

dźělbnik (hornjoserbšćina)

substantiw, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźělbnik	dźělbnikaj	dźělbnicy
genitiw	dźělbnika	dźělbnikow	dźělbnikow
datiw	dźělbnikej	dźělbnikomaj	dźělbnikam
akuzatiw	dźělbnika	dźělbnikow	dźělbnikow
instrumental	z(e) dźělbnikom	z(e) dźělbnikomaj	z(e) dźělbnikami
lokatiw	po dźělbniku	po dźělbnikomaj	po dźělbnikach
wokatiw	dźělbniko	dźělbnikaj	dźělbnikojo

Ortografija

Dźělenje słowow: dźělb-nik

Semantika

Synonymy:

[1] dźělbjernik, wobdźělnik

Přełožki

němski: [1] Teilnehmer (de)