dźělnica

dźělnica

dźělnica (hornjoserbšćina)

substantiw, f

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźělnica	dźělnicy	dźělnicy
genitiw	dźělnicy	dźělnicow	dźělnicow
datiw	dźělnicy	dźělnicomaj	dźělnicam
akuzatiw	dźělnicu	dźělnicy	dźělnicy
instrumental	z(e) dźělnicu	z(e) dźělnicomaj	z(e) dźělnicami
lokatiw	po dźělnicy	po dźělnicomaj	po dźělnicach

Ortografija

Dźělenje słowow: dźěl-ni-ca

Semantika

Synonymy:

[1] dźělićelka, dźělerka

[2] podźělnica, kompagnon, (wobchodniski) partner

[3] wobdźělnica, dźělbniča

[4] chemikarka

Přełožki

němski: [1] {{p|de|[1] Teilerin (de) [2] Teilhaberin (de) [3] Teilnehmerin (de) [4] Chemikerin (de) [5] Erbrichterin (de)