dźěračnik

dźěračnik

dźěračnik (hornjoserbšćina)

substantiw, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźěračnik	dźěračnikaj	dźěračniki
genitiw	dźěračnika	dźěračnikow	dźěračnikow
datiw	dźěračnikej	dźěračnikomaj	dźěračnikam
akuzatiw	dźěračnik	dźěračnikaj	dźěračniki
instrumental	z(e) dźěračnikom	z(e) dźěračnikomaj	z(e) dźěračnikami
lokatiw	po dźěračniku	po dźěračnikomaj	po dźěračnikach

Ortografija

Dźělenje słowow: dźě-rač-nik

Semantika

Synonymy:

[1] přebijak, dźěrkowak, wukaładło

Přełožki

němski: [1] Locheisen