dźećelči

kazus singular f singular m singular n dual plural
nominatiw dźećelča dźećelči dźećelče dźećelčej
(dźećelčaj)
dźećelče
(dźećelči)
genitiw dźećelčeje dźećelčeho dźećelčeho dźećelčeju dźećelčich
datiw dźećelčej dźećelčemu dźećelčemu dźećelčimaj dźećelčim
akuzatiw dźećelču dźećelči
(dźećelčeho)
dźećelče dźećelčej
(dźećelčeju)
dźećelče
(dźećelčich)
instrumental dźećelčej dźećelčim dźećelčim dźećelčimaj dźećelčimi
lokatiw dźećelčej dźećelčim dźećelčim dźećelčimaj dźećelčich



Ortografija

Dźělenje słowow: dźe-ćel-či

Semantika

Synonymy:

[1] dźećelcowy

Wotwodźene wopřijeća:

dźećelc, dźećelcowy, dźećelčo


Přełožki

wobdźěłać