dźeńčk
dźeńčk
dźeńčk (hornjoserbšćina) wobdźěłać
substantiw, m wobdźěłać
| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźeńčk | dźeńčkaj | dźeńčki |
| genitiw | dźeńčka | dźeńčkow | dźeńčkow |
| datiw | dźeńčkej | dźeńčkomaj | dźeńčkam |
| akuzatiw | dźeńčk | dźeńčkaj | dźeńčki |
| instrumental | z(e) dźeńčkom | z(e) dźeńčkomaj | z(e) dźeńčkami |
| lokatiw | po dźeńčku | po dźeńčkomaj | po dźeńčkach |
Přełožki wobdźěłać
|