dźenikar

dźenikar (hornjoserbšćina) wobdźěłać

substantiw, m wobdźěłać

kazus singular dual plural
nominatiw dźenikar dźenikarjej dźenikarjo
genitiw dźenikarja dźenikarjow dźenikarjow
datiw dźenikarjej dźenikarjomaj dźenikarjam
akuzatiw dźenikarja dźenikarjow dźenikarjow
instrumental z(e) dźenikarjom z(e) dźenikarjomaj z(e) dźenikarjemi
lokatiw po dźenikarju po dźenikarjomaj po dźenikarjach
wokatiw dźenikarjo dźenikarjej dźenikarjo


Ortografija

Dźělenje słowow: dźe-ni-kar

Semantika

Synonymy:

[1] žurnalist
[2] nowinar

Wotwodźene wopřijeća:

dźenikarstwo


Přełožki wobdźěłać