dźenikar

dźenikar

dźenikar (hornjoserbšćina)

substantiw, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźenikar	dźenikarjej	dźenikarjo
genitiw	dźenikarja	dźenikarjow	dźenikarjow
datiw	dźenikarjej	dźenikarjomaj	dźenikarjam
akuzatiw	dźenikarja	dźenikarjow	dźenikarjow
instrumental	z(e) dźenikarjom	z(e) dźenikarjomaj	z(e) dźenikarjemi
lokatiw	po dźenikarju	po dźenikarjomaj	po dźenikarjach
wokatiw	dźenikarjo	dźenikarjej	dźenikarjo

Ortografija

Dźělenje słowow: dźe-ni-kar

Semantika

Synonymy:

[1] žurnalist

[2] nowinar

Wotwodźene wopřijeća:

dźenikarstwo

Přełožki

němski: [1] Journalist