dźesatar
dźesatar
dźesatar (hornjoserbšćina) wobdźěłać
substantiw, m wobdźěłać
| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźesatar | dźesatarjej | dźesatarje |
| genitiw | dźesatarja | dźesatarjow | dźesatarjow |
| datiw | dźesatarjej | dźesatarjomaj | dźesatarjam |
| akuzatiw | dźesatar | dźesatarjej | dźesatarje |
| instrumental | z(e) dźesatarjom | z(e) dźesatarjomaj | z(e) dźesatarjemi |
| lokatiw | po dźesatarju | po dźesatarjomaj | po dźesatarjach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźe-sa-tar