dźesatować
dźesatować
dźesatować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | dźesatuju | dźesatujemoj | dźesatujemy |
| 2. | dźesatuješ | dźesatujetej (-taj) | dźesatujeće |
| 3. | dźesatuje | dźesatujetej | dźesatuja (dźesatuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | dźesatujo, dźesatujcy, dźesatowawši |
| prezensowy particip | dźesatowacy |
| preteritowy particip | dźesatowany |
| ł-forma | dźesatował, dźesatowała, dźesatowało, dual: dźesatowałoj, plural: dźesatowali (dźesatowałe) |
| werbalny substantiw | dźesatowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | dźesatowach | dźesatowachmoj | dźesatowachmy |
| 2. | dźesatowaše | dźesatowaštej | dźesatowašće |
| 3. | dźesatowaše | dźesatowaštej | dźesatowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | dźesatujmoj | dźesatujmy |
| 2. | dźesatuj | dźesatujtej (-taj) | dźesatujće |
| 3. | dźesatuj, njech dźesatuje | dźesatujtej (-taj) | njech dźesatuja (dźesatuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźe-sa-to-wać
Přełožki wobdźěłać
|
|