dźiwadłownik
dźiwadłownik
dźiwadłownik (hornjoserbšćina) wobdźěłać
substantiw, m wobdźěłać
| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźiwadłownik | dźiwadłownikaj | dźiwadłownicy |
| genitiw | dźiwadłownika | dźiwadłownikow | dźiwadłownikow |
| datiw | dźiwadłownikej | dźiwadłownikomaj | dźiwadłownikam |
| akuzatiw | dźiwadłownika | dźiwadłownikow | dźiwadłownikow |
| instrumental | z(e) dźiwadłownikom | z(e) dźiwadłownikomaj | z(e) dźiwadłownikami |
| lokatiw | po dźiwadłowniku | po dźiwadłownikomaj | po dźiwadłownikach |
| wokatiw | dźiwadłowniko | dźiwadłownikaj | dźiwadłownikojo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźi-wa-dłow-nik
Semantika
Synonymy:
- [1] dźiwadźelnik, hrajer, kekler
Přełožki wobdźěłać
|
Referency a dalše informacije
