dźiwawy
dźiwawy
dźiwawy (hornjoserbšćina) wobdźěłać
adjektiw wobdźěłać
| kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
|---|---|---|---|---|---|
| nominatiw | dźiwawa | dźiwawy | dźiwawe | dźiwawej (dźiwawaj) |
dźiwawe (dźiwawi) |
| genitiw | dźiwaweje | dźiwaweho | dźiwaweho | dźiwaweju | dźiwawych |
| datiw | dźiwawej | dźiwawemu | dźiwawemu | dźiwawymaj | dźiwawym |
| akuzatiw | dźiwawu | dźiwawy (dźiwaweho) |
dźiwawe | dźiwawej (dźiwaweju) |
dźiwawe (dźiwawych) |
| instrumental | dźiwawej | dźiwawym | dźiwawym | dźiwawymaj | dźiwawymi |
| lokatiw | dźiwawej | dźiwawym | dźiwawym | dźiwawymaj | dźiwawych |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźi-wa-wy
Semantika
Synonymy:
- [1] kedźbliwy, wobhladniwy, łahodny, smilny
Přełožki wobdźěłać
|
|