dźiwinaty
dźiwinaty
dźiwinaty (hornjoserbšćina)
wobdźěłać| kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
|---|---|---|---|---|---|
| nominatiw | dźiwinata | dźiwinaty | dźiwinate | dźiwinatej (dźiwinataj) | dźiwinate (dźiwinaći) |
| genitiw | dźiwinateje | dźiwinateho | dźiwinateho | dźiwinateju | dźiwinatych |
| datiw | dźiwinatej | dźiwinatemu | dźiwinatemu | dźiwinatymaj | dźiwinatym |
| akuzatiw | dźiwinatu | dźiwinaty (dźiwinateho) | dźiwinate | dźiwinatej (dźiwinateju) | dźiwinate (dźiwinatych) |
| instrumental | dźiwinatej | dźiwinatym | dźiwinatym | dźiwinatymaj | dźiwinatymi |
| lokatiw | dźiwinatej | dźiwinatym | dźiwinatym | dźiwinatymaj | dźiwinatych |
Ortografija
wobdźěłaćDźělenje słowow:
dźi-wi-na-ty
Semantika
wobdźěłaćPřełožki
wobdźěłać
|