dźiwiznik

dźiwiznik

dźiwiznik (hornjoserbšćina)

substantiw, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźiwiznik	dźiwiznikaj	dźiwiznicy
genitiw	dźiwiznika	dźiwiznikow	dźiwiznikow
datiw	dźiwiznikej	dźiwiznikomaj	dźiwiznikam
akuzatiw	dźiwiznika	dźiwiznikow	dźiwiznikow
instrumental	z(e) dźiwiznikom	z(e) dźiwiznikomaj	z(e) dźiwiznikami
lokatiw	po dźiwizniku	po dźiwiznikomaj	po dźiwiznikach
wokatiw	dźiwizniko	dźiwiznikaj	dźiwiznikojo

Ortografija

Dźělenje słowow: dźi-wi-znik

Přełožki

němski: [1] Wildmeister