dźiwjenc
dźiwjenc
dźiwjenc (hornjoserbšćina) wobdźěłać
substantiw, m wobdźěłać
| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźiwjenc | dźiwjencaj | dźiwjency |
| genitiw | dźiwjenca | dźiwjencow | dźiwjencow |
| datiw | dźiwjencej | dźiwjencomaj | dźiwjencam |
| akuzatiw | dźiwjenca | dźiwjencow | dźiwjencow |
| instrumental | z(e) dźiwjencom | z(e) dźiwjencomaj | z(e) dźiwjencami |
| lokatiw | po dźiwjencu | po dźiwjencomaj | po dźiwjencach |
| wokatiw | dźiwjenco | dźiwjencaj | dźiwjencojo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźi-wjenc