defilěrować
defilěrować
defilěrować(hornjoserbšćina)
wobdźěłaćwosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | defilěruju | defilěrujemoj | defilěrujemy |
2. | defilěruješ | defilěrujetej (-taj) | defilěrujeće |
3. | defilěruje | defilěrujetej | defilěruja (defilěruju) |
aspekt | ip |
transgresiw | defilěrujo, defilěrujcy, defilěrowawši |
prezensowy particip | defilěrowacy |
preteritowy particip | defilěrowany |
ł-forma | defilěrował, defilěrowała, defilěrowało, dual: defilěrowałoj, plural: defilěrowali (defilěrowałe) |
werbalny substantiw | defilěrowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | defilěrowach | defilěrowachmoj | defilěrowachmy |
2. | defilěrowaše | defilěrowaštej | defilěrowašće |
3. | defilěrowaše | defilěrowaštej | defilěrowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | defilěrujmoj | defilěrujmy |
2. | defilěruj | defilěrujtej (-taj) | defilěrujće |
3. | defilěruj, njech defilěruje | defilěrujtej (-taj) | njech defilěruja (defilěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
de-fi-lě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: defil'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne defilěrowaše je 1x dokładźene, defilěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Nimo hrodu defilěrowaše pyšny hołdowanski ćah: jěcharjo, towarstwa, předstojićerjo, šulske dźěći, serbske družki a žony. (Ćišinski)
- Zruna so kaž na konju, wobroći so k postrowej doprawa, dolěwa, a kroči, defilěruje mjez linijomaj nastupjenych wojakow. (Krawža)
- Wón defilěruje, a jeho woči wusywatej błyski, hdyž pohladujetej k lipam do prawa a do lěwa. (Krawža)
Přełožki
wobdźěłać
|