deklasować

wosoba singular dual plural
1. deklasuju deklasujemoj deklasujemy
2. deklasuješ deklasujetej (-taj) deklasujeće
3. deklasuje deklasujetej deklasuja (deklasuju)
aspekt ip
transgresiw deklasujo, deklasujcy, deklasowawši
prezensowy particip deklasowacy
preteritowy particip deklasowany
ł-forma deklasował, deklasowała, deklasowało,
dual: deklasowałoj, plural: deklasowali (deklasowałe)
werbalny substantiw deklasowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. deklasowach deklasowachmoj deklasowachmy
2. deklasowaše deklasowaštej deklasowašće
3. deklasowaše deklasowaštej deklasowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. deklasujmoj deklasujmy
2. deklasuj deklasujtej (-taj) deklasujće
3. deklasuj, njech deklasuje deklasujtej (-taj) njech deklasuja (deklasuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: de-kla-so-wać

Wurjekowanje

IPA: deklasou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne deklasowaše je 0x dokładźene, deklasowa (móže tež něšto druhe być) 0x.


Přełožki

wobdźěłać