desinficěrować
desinficěrować
desinficěrować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | desinficěruju | desinficěrujemoj | desinficěrujemy |
| 2. | desinficěruješ | desinficěrujetej (-taj) | desinficěrujeće |
| 3. | desinficěruje | desinficěrujetej | desinficěruja (desinficěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | desinficěrujo, desinficěrujcy, desinficěrowawši |
| prezensowy particip | desinficěrowacy |
| preteritowy particip | desinficěrowany |
| ł-forma | desinficěrował, desinficěrowała, desinficěrowało, dual: desinficěrowałoj, plural: desinficěrowali (desinficěrowałe) |
| werbalny substantiw | desinficěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | desinficěrowach | desinficěrowachmoj | desinficěrowachmy |
| 2. | desinficěrowaše | desinficěrowaštej | desinficěrowašće |
| 3. | desinficěrowaše | desinficěrowaštej | desinficěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | desinficěrujmoj | desinficěrujmy |
| 2. | desinficěruj | desinficěrujtej (-taj) | desinficěrujće |
| 3. | desinficěruj, njech desinficěruje | desinficěrujtej (-taj) | njech desinficěruja (desinficěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
des-in-fi-cě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: desinfiʦ'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne desinficěrowaše je 0x dokładźene, desinficěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Cremerowoho desinficěrowacoho pudra na hłowy w gazowej móšni. (Katolski Posoł 1914)
Přełožki wobdźěłać
|