detonować
detonować
detonować(hornjoserbšćina)
wobdźěłaćwosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | detonuju | detonujemoj | detonujemy |
2. | detonuješ | detonujetej (-taj) | detonujeće |
3. | detonuje | detonujetej | detonuja (detonuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | detonujo, detonujcy, detonowawši |
prezensowy particip | detonowacy |
preteritowy particip | detonowany |
ł-forma | detonował, detonowała, detonowało, dual: detonowałoj, plural: detonowali (detonowałe) |
werbalny substantiw | detonowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | detonowach | detonowachmoj | detonowachmy |
2. | detonowaše | detonowaštej | detonowašće |
3. | detonowaše | detonowaštej | detonowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | detonujmoj | detonujmy |
2. | detonuj | detonujtej (-taj) | detonujće |
3. | detonuj, njech detonuje | detonujtej (-taj) | njech detonuja (detonuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
de-to-no-wać
Wurjekowanje
- IPA: detɔnou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne detonowaše je 0x dokładźene, detonowa (móže tež něšto druhe być) 0x.