diblować
diblować
diblować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | dibluju | diblujemoj | diblujemy |
| 2. | dibluješ | diblujetej (-taj) | diblujeće |
| 3. | dibluje | diblujetej | dibluja (dibluju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | diblujo, diblujcy, diblowawši |
| prezensowy particip | diblowacy |
| preteritowy particip | diblowany |
| ł-forma | diblował, diblowała, diblowało, dual: diblowałoj, plural: diblowali (diblowałe) |
| werbalny substantiw | diblowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | diblowach | diblowachmoj | diblowachmy |
| 2. | diblowaše | diblowaštej | diblowašće |
| 3. | diblowaše | diblowaštej | diblowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | diblujmoj | diblujmy |
| 2. | dibluj | diblujtej (-taj) | diblujće |
| 3. | dibluj, njech dibluje | diblujtej (-taj) | njech dibluja (dibluju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
di-blo-wać
Wurjekowanje
- IPA: diblou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne diblowaše je 0x dokładźene, diblowa (móže tež něšto druhe być) 0x.