ewolwować
ewolwować
ewolwować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | ewolwuju | ewolwujemoj | ewolwujemy |
| 2. | ewolwuješ | ewolwujetej (-taj) | ewolwujeće |
| 3. | ewolwuje | ewolwujetej | ewolwuja (ewolwuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | ewolwujo, ewolwujcy, ewolwowawši |
| prezensowy particip | ewolwowacy |
| preteritowy particip | ewolwowany |
| ł-forma | ewolwował, ewolwowała, ewolwowało, dual: ewolwowałoj, plural: ewolwowali (ewolwowałe) |
| werbalny substantiw | ewolwowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | ewolwowach | ewolwowachmoj | ewolwowachmy |
| 2. | ewolwowaše | ewolwowaštej | ewolwowašće |
| 3. | ewolwowaše | ewolwowaštej | ewolwowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | ewolwujmoj | ewolwujmy |
| 2. | ewolwuj | ewolwujtej (-taj) | ewolwujće |
| 3. | ewolwuj, njech ewolwuje | ewolwujtej (-taj) | njech ewolwuja (ewolwuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
e-wol-wo-wać
Wurjekowanje
- IPA: eu̯ɔlu̯ou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne ewolwowaše je 0x dokładźene, ewolwowa (móže tež něšto druhe być) 0x.