flamběrować
flamběrować
flamběrować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | flamběruju | flamběrujemoj | flamběrujemy |
| 2. | flamběruješ | flamběrujetej (-taj) | flamběrujeće |
| 3. | flamběruje | flamběrujetej | flamběruja (flamběruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | flamběrujo, flamběrujcy, flamběrowawši |
| prezensowy particip | flamběrowacy |
| preteritowy particip | flamběrowany |
| ł-forma | flamběrował, flamběrowała, flamběrowało, dual: flamběrowałoj, plural: flamběrowali (flamběrowałe) |
| werbalny substantiw | flamběrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | flamběrowach | flamběrowachmoj | flamběrowachmy |
| 2. | flamběrowaše | flamběrowaštej | flamběrowašće |
| 3. | flamběrowaše | flamběrowaštej | flamběrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | flamběrujmoj | flamběrujmy |
| 2. | flamběruj | flamběrujtej (-taj) | flamběrujće |
| 3. | flamběruj, njech flamběruje | flamběrujtej (-taj) | njech flamběruja (flamběruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
flam-bě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: flamb'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne flamběrowaše je 0x dokładźene, flamběrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přełožki wobdźěłać
|