fluktuěrować
fluktuěrować
fluktuěrować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | fluktuěruju | fluktuěrujemoj | fluktuěrujemy |
| 2. | fluktuěruješ | fluktuěrujetej (-taj) | fluktuěrujeće |
| 3. | fluktuěruje | fluktuěrujetej | fluktuěruja (fluktuěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | fluktuěrujo, fluktuěrujcy, fluktuěrowawši |
| prezensowy particip | fluktuěrowacy |
| preteritowy particip | fluktuěrowany |
| ł-forma | fluktuěrował, fluktuěrowała, fluktuěrowało, dual: fluktuěrowałoj, plural: fluktuěrowali (fluktuěrowałe) |
| werbalny substantiw | fluktuěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | fluktuěrowach | fluktuěrowachmoj | fluktuěrowachmy |
| 2. | fluktuěrowaše | fluktuěrowaštej | fluktuěrowašće |
| 3. | fluktuěrowaše | fluktuěrowaštej | fluktuěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | fluktuěrujmoj | fluktuěrujmy |
| 2. | fluktuěruj | fluktuěrujtej (-taj) | fluktuěrujće |
| 3. | fluktuěruj, njech fluktuěruje | fluktuěrujtej (-taj) | njech fluktuěruja (fluktuěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
fluk-tu-ě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: fluktu'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne fluktuěrowaše je 0x dokładźene, fluktuěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přełožki wobdźěłać
|