fungěrować
fungěrować
fungěrować(hornjoserbšćina)
wobdźěłaćwosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | fungěruju | fungěrujemoj | fungěrujemy |
2. | fungěruješ | fungěrujetej (-taj) | fungěrujeće |
3. | fungěruje | fungěrujetej | fungěruja (fungěruju) |
aspekt | ip |
transgresiw | fungěrujo, fungěrujcy, fungěrowawši |
prezensowy particip | fungěrowacy |
preteritowy particip | fungěrowany |
ł-forma | fungěrował, fungěrowała, fungěrowało, dual: fungěrowałoj, plural: fungěrowali (fungěrowałe) |
werbalny substantiw | fungěrowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | fungěrowach | fungěrowachmoj | fungěrowachmy |
2. | fungěrowaše | fungěrowaštej | fungěrowašće |
3. | fungěrowaše | fungěrowaštej | fungěrowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | fungěrujmoj | fungěrujmy |
2. | fungěruj | fungěrujtej (-taj) | fungěrujće |
3. | fungěruj, njech fungěruje | fungěrujtej (-taj) | njech fungěruja (fungěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
fun-gě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: fung'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne fungěrowaše je 0x dokładźene, fungěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Mětšk njejo był jano zapalony serbski wucabnik-stawiznar a šulski wjednik, kenž jo rozměł skowas fungěrujucy ceptarski team z małele gjarstki starych serbskich wucabnikow a cełeje licby młodych serbskich pedagogow- zachopjeńkarjow, ale kotaryž jo zrazom zwonoźeł załoženje Serbskeje wušeje šule w Chosebuzu, prědnego dolnoserbskego kubłanišća młoźiny docełego - a za nju běšo psigotował wotpowědujucu kupku trěbnych ceptarjow, kenž su byli zwolne mimo wucby hyšći dolnoserbski wuknus (wšak jo tegdy było lěbda dolnoserbskich ceptarjow, kenž by ksěli abo směli ako wucabnik statkowas - Pe. (Rozhlad 1996)
Přełožki
wobdźěłać
|