grawitěrować
grawitěrować
grawitěrować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | grawitěruju | grawitěrujemoj | grawitěrujemy |
| 2. | grawitěruješ | grawitěrujetej (-taj) | grawitěrujeće |
| 3. | grawitěruje | grawitěrujetej | grawitěruja (grawitěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | grawitěrujo, grawitěrujcy, grawitěrowawši |
| prezensowy particip | grawitěrowacy |
| preteritowy particip | grawitěrowany |
| ł-forma | grawitěrował, grawitěrowała, grawitěrowało, dual: grawitěrowałoj, plural: grawitěrowali (grawitěrowałe) |
| werbalny substantiw | grawitěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | grawitěrowach | grawitěrowachmoj | grawitěrowachmy |
| 2. | grawitěrowaše | grawitěrowaštej | grawitěrowašće |
| 3. | grawitěrowaše | grawitěrowaštej | grawitěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | grawitěrujmoj | grawitěrujmy |
| 2. | grawitěruj | grawitěrujtej (-taj) | grawitěrujće |
| 3. | grawitěruj, njech grawitěruje | grawitěrujtej (-taj) | njech grawitěruja (grawitěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
gra-wi-tě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: gʀau̯it'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne grawitěrowaše je 0x dokładźene, grawitěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.