indukować

wosoba singular dual plural
1. indukuju indukujemoj indukujemy
2. indukuješ indukujetej (-taj) indukujeće
3. indukuje indukujetej indukuja (indukuju)
aspekt ip
transgresiw indukujo, indukujcy, indukowawši
prezensowy particip indukowacy
preteritowy particip indukowany
ł-forma indukował, indukowała, indukowało,
dual: indukowałoj, plural: indukowali (indukowałe)
werbalny substantiw indukowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. indukowach indukowachmoj indukowachmy
2. indukowaše indukowaštej indukowašće
3. indukowaše indukowaštej indukowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. indukujmoj indukujmy
2. indukuj indukujtej (-taj) indukujće
3. indukuj, njech indukuje indukujtej (-taj) njech indukuja (indukuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: in-du-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: indukou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne indukowaše je 0x dokładźene, indukowa (móže tež něšto druhe być) 0x.


Přełožki

wobdźěłać