ironizować

ironizować

ironizować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	ironizuju	ironizujemoj	ironizujemy
2.	ironizuješ	ironizujetej (-taj)	ironizujeće
3.	ironizuje	ironizujetej	ironizuja (ironizuju)

aspekt	ip
transgresiw	ironizujo, ironizujcy, ironizowawši
prezensowy particip	ironizowacy
preteritowy particip	ironizowany
ł-forma	ironizował, ironizowała, ironizowało, dual: ironizowałoj, plural: ironizowali (ironizowałe)
werbalny substantiw	ironizowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	ironizowach	ironizowachmoj	ironizowachmy
2.	ironizowaše	ironizowaštej	ironizowašće
3.	ironizowaše	ironizowaštej	ironizowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	ironizujmoj	ironizujmy
2.	ironizuj	ironizujtej (-taj)	ironizujće
3.	ironizuj, njech ironizuje	ironizujtej (-taj)	njech ironizuja (ironizuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: i-ro-ni-zo-wać

Wurjekowanje

IPA: iʀɔnizou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne ironizowaše je 0x dokładźene, ironizowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Brězan ironizuje. (Rozhlad 1995)

Holčka bjerje naju za ruku, dźemy, Bukaj sydnje so na blido a hraje na swojim saksofonje sadu ze sydmeje sinfonije Beethovena wón ironizuje wobsahowy duch, přehnawa na wopačnych městnach a je hłupikojty dosć, samo pěstowarske pěsnički zaplesć. (Brězan)

Słowakaj Michal Dz\ a Mari\ Grupač předstajitaj so z tekstami tak jara swojeho kulturneho zadnjeho kraja wěstaj, zo móžetaj sej samo dowolić, tole - a tež sebje - ironizować. (Rozhlad 2000)

Filmowcy su so strachej wuhibali, wobrazy do archaiskeje serbskeje zbytkoweje folklory stłóčić abo snano ironizować. (Rozhlad 2000)

Ale tež dorosćeny nadeńdźe w tutej twórbje z ironizowacej distancu wěcy a wobstejnosće, wo kotrychž je hódno přemyslować. (Rozhlad 1990)

Přełožki

němski: [1] ironisieren (de)