kótwicować
kótwicować
kótwicować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | kótwicuju | kótwicujemoj | kótwicujemy |
| 2. | kótwicuješ | kótwicujetej (-taj) | kótwicujeće |
| 3. | kótwicuje | kótwicujetej | kótwicuja (kótwicuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | kótwicujo, kótwicujcy, kótwicowawši |
| prezensowy particip | kótwicowacy |
| preteritowy particip | kótwicowany |
| ł-forma | kótwicował, kótwicowała, kótwicowało, dual: kótwicowałoj, plural: kótwicowali (kótwicowałe) |
| werbalny substantiw | kótwicowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | kótwicowach | kótwicowachmoj | kótwicowachmy |
| 2. | kótwicowaše | kótwicowaštej | kótwicowašće |
| 3. | kótwicowaše | kótwicowaštej | kótwicowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | kótwicujmoj | kótwicujmy |
| 2. | kótwicuj | kótwicujtej (-taj) | kótwicujće |
| 3. | kótwicuj, njech kótwicuje | kótwicujtej (-taj) | njech kótwicuja (kótwicuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
kó-twi-co-wać
Wurjekowanje
- IPA: kótu̯iʦou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne kótwicowaše je 0x dokładźene, kótwicowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zakótwjeny ležeć; zakótwjeny stać; kótwić; zakótwić so; na kótwicy ležeć
Přełožki wobdźěłać
|