klišěrować
klišěrować
klišěrować(hornjoserbšćina)
wobdźěłaćwosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | klišěruju | klišěrujemoj | klišěrujemy |
2. | klišěruješ | klišěrujetej (-taj) | klišěrujeće |
3. | klišěruje | klišěrujetej | klišěruja (klišěruju) |
aspekt | ip |
transgresiw | klišěrujo, klišěrujcy, klišěrowawši |
prezensowy particip | klišěrowacy |
preteritowy particip | klišěrowany |
ł-forma | klišěrował, klišěrowała, klišěrowało, dual: klišěrowałoj, plural: klišěrowali (klišěrowałe) |
werbalny substantiw | klišěrowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | klišěrowach | klišěrowachmoj | klišěrowachmy |
2. | klišěrowaše | klišěrowaštej | klišěrowašće |
3. | klišěrowaše | klišěrowaštej | klišěrowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | klišěrujmoj | klišěrujmy |
2. | klišěruj | klišěrujtej (-taj) | klišěrujće |
3. | klišěruj, njech klišěruje | klišěrujtej (-taj) | njech klišěruja (klišěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
kli-šě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: kliʃ'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne klišěrowaše je 0x dokładźene, klišěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přełožki
wobdźěłać
|