konwersować
konwersować
konwersować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | konwersuju | konwersujemoj | konwersujemy |
| 2. | konwersuješ | konwersujetej (-taj) | konwersujeće |
| 3. | konwersuje | konwersujetej | konwersuja (konwersuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | konwersujo, konwersujcy, konwersowawši |
| prezensowy particip | konwersowacy |
| preteritowy particip | konwersowany |
| ł-forma | konwersował, konwersowała, konwersowało, dual: konwersowałoj, plural: konwersowali (konwersowałe) |
| werbalny substantiw | konwersowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | konwersowach | konwersowachmoj | konwersowachmy |
| 2. | konwersowaše | konwersowaštej | konwersowašće |
| 3. | konwersowaše | konwersowaštej | konwersowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | konwersujmoj | konwersujmy |
| 2. | konwersuj | konwersujtej (-taj) | konwersujće |
| 3. | konwersuj, njech konwersuje | konwersujtej (-taj) | njech konwersuja (konwersuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
kon-wer-so-wać
Wurjekowanje
- IPA: kɔnu̯eʀsou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne konwersowaše je 0x dokładźene, konwersowa (móže tež něšto druhe być) 0x.