kulminować

wosoba singular dual plural
1. kulminuju kulminujemoj kulminujemy
2. kulminuješ kulminujetej (-taj) kulminujeće
3. kulminuje kulminujetej kulminuja (kulminuju)
aspekt ip
transgresiw kulminujo, kulminujcy, kulminowawši
prezensowy particip kulminowacy
preteritowy particip kulminowany
ł-forma kulminował, kulminowała, kulminowało,
dual: kulminowałoj, plural: kulminowali (kulminowałe)
werbalny substantiw kulminowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. kulminowach kulminowachmoj kulminowachmy
2. kulminowaše kulminowaštej kulminowašće
3. kulminowaše kulminowaštej kulminowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. kulminujmoj kulminujmy
2. kulminuj kulminujtej (-taj) kulminujće
3. kulminuj, njech kulminuje kulminujtej (-taj) njech kulminuja (kulminuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: kul-mi-no-wać

Wurjekowanje

IPA: kulminou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne kulminowaše je 0x dokładźene, kulminowa (móže tež něšto druhe być) 0x.


Přełožki

wobdźěłać