lubuškować
lubuškować
lubuškować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | lubuškuju | lubuškujemoj | lubuškujemy |
| 2. | lubuškuješ | lubuškujetej (-taj) | lubuškujeće |
| 3. | lubuškuje | lubuškujetej | lubuškuja (lubuškuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | lubuškujo, lubuškujcy, lubuškowawši |
| prezensowy particip | lubuškowacy |
| preteritowy particip | lubuškowany |
| ł-forma | lubuškował, lubuškowała, lubuškowało, dual: lubuškowałoj, plural: lubuškowali (lubuškowałe) |
| werbalny substantiw | lubuškowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | lubuškowach | lubuškowachmoj | lubuškowachmy |
| 2. | lubuškowaše | lubuškowaštej | lubuškowašće |
| 3. | lubuškowaše | lubuškowaštej | lubuškowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | lubuškujmoj | lubuškujmy |
| 2. | lubuškuj | lubuškujtej (-taj) | lubuškujće |
| 3. | lubuškuj, njech lubuškuje | lubuškujtej (-taj) | njech lubuškuja (lubuškuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
lu-bu-ško-wać
Wurjekowanje
- IPA: lubuʃkou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne lubuškowaše je 0x dokładźene, lubuškowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Steješe na hórce při puću srjedź knježich honow stara, prastara lipa, nahladne štomisko, kotremuž njedźiwajo na jeho starobu a mócnotu lubuškujo lipka<< rěkachmy. (Čitanka 10. lětnika 1990)