mokěrować so
mokěrować so
mokěrować so(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | mokěruju | mokěrujemoj | mokěrujemy |
| 2. | mokěruješ | mokěrujetej (-taj) | mokěrujeće |
| 3. | mokěruje | mokěrujetej | mokěruja (mokěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | mokěrujo, mokěrujcy, mokěrowawši |
| prezensowy particip | mokěrowacy |
| preteritowy particip | mokěrowany |
| ł-forma | mokěrował, mokěrowała, mokěrowało, dual: mokěrowałoj, plural: mokěrowali (mokěrowałe) |
| werbalny substantiw | mokěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | mokěrowach | mokěrowachmoj | mokěrowachmy |
| 2. | mokěrowaše | mokěrowaštej | mokěrowašće |
| 3. | mokěrowaše | mokěrowaštej | mokěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | mokěrujmoj | mokěrujmy |
| 2. | mokěruj | mokěrujtej (-taj) | mokěrujće |
| 3. | mokěruj, njech mokěruje | mokěrujtej (-taj) | njech mokěruja (mokěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
mo-kě-ro-wać so
Wurjekowanje
- IPA: mok'iʀɔu̯aʧ sɔ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne mokěrowaše je 0x dokładźene, mokěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] hubu sej drěć