mulerjować
mulerjować
mulerjować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | mulerjuju | mulerjujemoj | mulerjujemy |
| 2. | mulerjuješ | mulerjujetej (-taj) | mulerjujeće |
| 3. | mulerjuje | mulerjujetej | mulerjuja (mulerjuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | mulerjujo, mulerjujcy, mulerjowawši |
| prezensowy particip | mulerjowacy |
| preteritowy particip | mulerjowany |
| ł-forma | mulerjował, mulerjowała, mulerjowało, dual: mulerjowałoj, plural: mulerjowali (mulerjowałe) |
| werbalny substantiw | mulerjowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | mulerjowach | mulerjowachmoj | mulerjowachmy |
| 2. | mulerjowaše | mulerjowaštej | mulerjowašće |
| 3. | mulerjowaše | mulerjowaštej | mulerjowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | mulerjujmoj | mulerjujmy |
| 2. | mulerjuj | mulerjujtej (-taj) | mulerjujće |
| 3. | mulerjuj, njech mulerjuje | mulerjujtej (-taj) | njech mulerjuja (mulerjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
mu-le-rjo-wać
Wurjekowanje
- IPA: muleʀʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne mulerjowaše je 1x dokładźene, mulerjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] murjerjować; mulerić
Přikłady:
- [1] Wón dojědźe sej do drustwa, wotwjedźe Feliksa, kotryž při swojej srjedźowěkowskej hródźi mulerjowaše, a staji blešu mjez njeho a sebje. (Brězan)
- Donatowy nan bydli w za3 86 přichodnej wsy, mulerjuje hišće hdys a hdys, a nichtó njeje ničo zasłyšał, zo by jemu jeho syn dalokowid darił. (Brězan)
- A dokelž je wón wuwučeny muler, chcedźa jeho tam tež k mulerjowanju měć. (Ben Budar)