nadźěłować
nadźěłować
nadźěłować(hornjoserbšćina)
wobdźěłaćwosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | nadźěłuju | nadźěłujemoj | nadźěłujemy |
2. | nadźěłuješ | nadźěłujetej (-taj) | nadźěłujeće |
3. | nadźěłuje | nadźěłujetej | nadźěłuja (nadźěłuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | nadźěłujo, nadźěłujcy, nadźěłowawši |
prezensowy particip | nadźěłowacy |
preteritowy particip | nadźěłowany |
ł-forma | nadźěłował, nadźěłowała, nadźěłowało, dual: nadźěłowałoj, plural: nadźěłowali (nadźěłowałe) |
werbalny substantiw | nadźěłowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | nadźěłowach | nadźěłowachmoj | nadźěłowachmy |
2. | nadźěłowaše | nadźěłowaštej | nadźěłowašće |
3. | nadźěłowaše | nadźěłowaštej | nadźěłowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | nadźěłujmoj | nadźěłujmy |
2. | nadźěłuj | nadźěłujtej (-taj) | nadźěłujće |
3. | nadźěłuj, njech nadźěłuje | nadźěłujtej (-taj) | njech nadźěłuja (nadźěłuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
na-dźě-ło-wać
Wurjekowanje
- IPA: nadʑeʲu̯ou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne nadźěłowaše je 0x dokładźene, nadźěłowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Z Ebelowymi kompozicije so wokomiknje rozestaja, wone su jemu bliske, a tohodla nadźěłuje sej je za dalše koncerty. (Rozhlad 1994)