naparjować
naparjować
naparjować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | naparjuju | naparjujemoj | naparjujemy |
| 2. | naparjuješ | naparjujetej (-taj) | naparjujeće |
| 3. | naparjuje | naparjujetej | naparjuja (naparjuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | naparjujo, naparjujcy, naparjowawši |
| prezensowy particip | naparjowacy |
| preteritowy particip | naparjowany |
| ł-forma | naparjował, naparjowała, naparjowało, dual: naparjowałoj, plural: naparjowali (naparjowałe) |
| werbalny substantiw | naparjowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | naparjowach | naparjowachmoj | naparjowachmy |
| 2. | naparjowaše | naparjowaštej | naparjowašće |
| 3. | naparjowaše | naparjowaštej | naparjowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | naparjujmoj | naparjujmy |
| 2. | naparjuj | naparjujtej (-taj) | naparjujće |
| 3. | naparjuj, njech naparjuje | naparjujtej (-taj) | njech naparjuja (naparjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
na-pa-rjo-wać
Wurjekowanje
- IPA: napaʀʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne naparjowaše je 0x dokładźene, naparjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.