optěrować
optěrować
optěrować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | optěruju | optěrujemoj | optěrujemy |
| 2. | optěruješ | optěrujetej (-taj) | optěrujeće |
| 3. | optěruje | optěrujetej | optěruja (optěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | optěrujo, optěrujcy, optěrowawši |
| prezensowy particip | optěrowacy |
| preteritowy particip | optěrowany |
| ł-forma | optěrował, optěrowała, optěrowało, dual: optěrowałoj, plural: optěrowali (optěrowałe) |
| werbalny substantiw | optěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | optěrowach | optěrowachmoj | optěrowachmy |
| 2. | optěrowaše | optěrowaštej | optěrowašće |
| 3. | optěrowaše | optěrowaštej | optěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | optěrujmoj | optěrujmy |
| 2. | optěruj | optěrujtej (-taj) | optěrujće |
| 3. | optěruj, njech optěruje | optěrujtej (-taj) | njech optěruja (optěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
op-tě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: opt'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne optěrowaše je 0x dokładźene, optěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.