oraklować
oraklować
oraklować(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | orakluju | oraklujemoj | oraklujemy |
| 2. | orakluješ | oraklujetej (-taj) | oraklujeće |
| 3. | orakluje | oraklujetej | orakluja (orakluju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | oraklujo, oraklujcy, oraklowawši |
| prezensowy particip | oraklowacy |
| preteritowy particip | oraklowany |
| ł-forma | oraklował, oraklowała, oraklowało, dual: oraklowałoj, plural: oraklowali (oraklowałe) |
| werbalny substantiw | oraklowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | oraklowach | oraklowachmoj | oraklowachmy |
| 2. | oraklowaše | oraklowaštej | oraklowašće |
| 3. | oraklowaše | oraklowaštej | oraklowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | oraklujmoj | oraklujmy |
| 2. | orakluj | oraklujtej (-taj) | oraklujće |
| 3. | orakluj, njech orakluje | oraklujtej (-taj) | njech orakluja (orakluju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
o-ra-klo-wać
Wurjekowanje
- IPA: ɔʀaklou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne oraklowaše je 0x dokładźene, oraklowa (móže tež něšto druhe być) 0x.