pohódnoćować
pohódnoćować
pohódnoćować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | pohódnoćuju | pohódnoćujemoj | pohódnoćujemy |
| 2. | pohódnoćuješ | pohódnoćujetej (-taj) | pohódnoćujeće |
| 3. | pohódnoćuje | pohódnoćujetej | pohódnoćuja (pohódnoćuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | pohódnoćujo, pohódnoćujcy, pohódnoćowawši |
| prezensowy particip | pohódnoćowacy |
| preteritowy particip | pohódnoćowany |
| ł-forma | pohódnoćował, pohódnoćowała, pohódnoćowało, dual: pohódnoćowałoj, plural: pohódnoćowali (pohódnoćowałe) |
| werbalny substantiw | pohódnoćowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | pohódnoćowach | pohódnoćowachmoj | pohódnoćowachmy |
| 2. | pohódnoćowaše | pohódnoćowaštej | pohódnoćowašće |
| 3. | pohódnoćowaše | pohódnoćowaštej | pohódnoćowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | pohódnoćujmoj | pohódnoćujmy |
| 2. | pohódnoćuj | pohódnoćujtej (-taj) | pohódnoćujće |
| 3. | pohódnoćuj, njech pohódnoćuje | pohódnoćujtej (-taj) | njech pohódnoćuja (pohódnoćuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
po-hó-dno-ćo-wać
Wurjekowanje
- IPA: pohódnɔʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne pohódnoćowaše je 0x dokładźene, pohódnoćowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] pohódnoćić; pohódnoćeć; pohódnosćić; pohódnosćeć; pohódnosćować; hódnoćić; hódnosćić; zhódnoćić; zhódnosćić; taksěrować