rěkać

wosoba singular dual plural
1. rěkam rěkamoj rěkamy
2. rěkaš rěkatej (-taj) rěkaće
3. rěka rěkatej (-taj) rěkaja (rěkaju)


aspekt ip
transgresiw rěkajo, rěkajcy, rěkawši
prezensowy particip rěkacy
preteritowy particip rěkany
ł-forma rěkał, rěkała, rěkało,
dual: rěkałoj, plural: rěkali (rěkałe)
werbalny substantiw rěkanje



preteritum
wosoba singular dual plural
1. rěkach rěkachmoj rěkachmy
2. rěkaše rěkaštej rěkašće
3. rěkaše rěkaštej rěkachu



imperatiw
wosoba singular dual plural
1. --- rěkajmoj rěkajmy
2. rěkaj rěkajtej rěkajće
3. rěkaj, njech rěka rěkajtej njech rěkaja (rěkaju)









Přełožki

wobdźěłać