rozhałuzować so
rozhałuzować so
rozhałuzować so(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozhałuzuju | rozhałuzujemoj | rozhałuzujemy |
| 2. | rozhałuzuješ | rozhałuzujetej (-taj) | rozhałuzujeće |
| 3. | rozhałuzuje | rozhałuzujetej (-taj) | rozhałuzuja (rozhałuzuju) |
| aspekt | p/ip | ||
| transgresiw | rozhałuzujo, rozhałuzujcy, rozhałuzowawši | ||
| prezensowy particip | rozhałuzowacy | ||
| preteritowy particip | rozhałuzowany | ||
| ł-forma | rozhałuzował, rozhałuzowała, rozhałuzowało, dual: rozhałuzowałoj, plural: rozhałuzowali (rozhałuzowałe) | ||
| werbalny substantiw | rozhałuzowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozhałuzowach | rozhałuzowachmoj | rozhałuzowachmy |
| 2. | rozhałuzowa(še) | rozhałuzowaštej | rozhałuzowašće |
| 3. | rozhałuzowa(še) | rozhałuzowaštej | rozhałuzowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | rozhałuzujmoj | rozhałuzujmy |
| 2. | rozhałuzuj | rozhałuzujtej (-taj) | rozhałuzujće |
| 3. | rozhałuzuj, njech rozhałuzuje | rozhałuzujtej (-taj) | njech rozhałuzuja (rozhałuzuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-ha-łu-zo-wać so
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzhau̯uzou̯aʧ sɔ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozhałuzowaše je 0x dokładźene, rozhałuzowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] rozhałužkować so; rozhałzować so; rozhałžkować so