rozkoćować

rozkoćować

rozkoćować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	rozkoćuju	rozkoćujemoj	rozkoćujemy
2.	rozkoćuješ	rozkoćujetej (-taj)	rozkoćujeće
3.	rozkoćuje	rozkoćujetej	rozkoćuja (rozkoćuju)

aspekt	ip
transgresiw	rozkoćujo, rozkoćujcy, rozkoćowawši
prezensowy particip	rozkoćowacy
preteritowy particip	rozkoćowany
ł-forma	rozkoćował, rozkoćowała, rozkoćowało, dual: rozkoćowałoj, plural: rozkoćowali (rozkoćowałe)
werbalny substantiw	rozkoćowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	rozkoćowach	rozkoćowachmoj	rozkoćowachmy
2.	rozkoćowaše	rozkoćowaštej	rozkoćowašće
3.	rozkoćowaše	rozkoćowaštej	rozkoćowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	rozkoćujmoj	rozkoćujmy
2.	rozkoćuj	rozkoćujtej (-taj)	rozkoćujće
3.	rozkoćuj, njech rozkoćuje	rozkoćujtej (-taj)	njech rozkoćuja (rozkoćuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: roz-ko-ćo-wać

Wurjekowanje

IPA: ʀɔzkɔʧou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne rozkoćowaše je 0x dokładźene, rozkoćowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] roztřěskać; roztřěskować; rozkoćić; rozkoćeć; rozbuchać; zrozbuchać; rozbuchnyć; rozbuchować; zrozbuchować; zrozkoćeć