skontrahować
skontrahować
skontrahować(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | skontrahuju | skontrahujemoj | skontrahujemy |
| 2. | skontrahuješ | skontrahujetej (-taj) | skontrahujeće |
| 3. | skontrahuje | skontrahujetej (-taj) | skontrahuja (skontrahuju) |
| aspekt | p | ||
| transgresiw | skontrahujo, skontrahujcy, skontrahowawši | ||
| prezensowy particip | skontrahowacy | ||
| preteritowy particip | skontrahowany | ||
| ł-forma | skontrahował, skontrahowała, skontrahowało, dual: skontrahowałoj, plural: skontrahowali (skontrahowałe) | ||
| werbalny substantiw | skontrahowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | skontrahowach | skontrahowachmoj | skontrahowachmy |
| 2. | skontrahowa | skontrahowaštej | skontrahowašće |
| 3. | skontrahowa | skontrahowaštej | skontrahowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | skontrahujmoj | skontrahujmy |
| 2. | skontrahuj | skontrahujtej (-taj) | skontrahujće |
| 3. | skontrahuj, njech skontrahuje | skontrahujtej (-taj) | njech skontrahuja (skontrahuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
skon-tra-ho-wać
Wurjekowanje
- IPA: skɔntʀahou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne skontrahowaše je 0x dokładźene, skontrahowa (móže tež něšto druhe być) 0x.