spłunjować
spłunjować
spłunjować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | spłunjuju | spłunjujemoj | spłunjujemy |
| 2. | spłunjuješ | spłunjujetej (-taj) | spłunjujeće |
| 3. | spłunjuje | spłunjujetej | spłunjuja (spłunjuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | spłunjujo, spłunjujcy, spłunjowawši |
| prezensowy particip | spłunjowacy |
| preteritowy particip | spłunjowany |
| ł-forma | spłunjował, spłunjowała, spłunjowało, dual: spłunjowałoj, plural: spłunjowali (spłunjowałe) |
| werbalny substantiw | spłunjowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | spłunjowach | spłunjowachmoj | spłunjowachmy |
| 2. | spłunjowaše | spłunjowaštej | spłunjowašće |
| 3. | spłunjowaše | spłunjowaštej | spłunjowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | spłunjujmoj | spłunjujmy |
| 2. | spłunjuj | spłunjujtej (-taj) | spłunjujće |
| 3. | spłunjuj, njech spłunjuje | spłunjujtej (-taj) | njech spłunjuja (spłunjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
spłu-njo-wać
Wurjekowanje
- IPA: spu̯unʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne spłunjowaše je 0x dokładźene, spłunjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] spłunić; spłunjeć; rozpłunić; rozpłunjeć
Přełožki wobdźěłać
|
evaporate
]] [[:en:evaporate |
(en)]] |