spřitomnjować
spřitomnjować
spřitomnjować(hornjoserbšćina)
wobdźěłaćwosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | spřitomnjuju | spřitomnjujemoj | spřitomnjujemy |
2. | spřitomnjuješ | spřitomnjujetej (-taj) | spřitomnjujeće |
3. | spřitomnjuje | spřitomnjujetej | spřitomnjuja (spřitomnjuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | spřitomnjujo, spřitomnjujcy, spřitomnjowawši |
prezensowy particip | spřitomnjowacy |
preteritowy particip | spřitomnjowany |
ł-forma | spřitomnjował, spřitomnjowała, spřitomnjowało, dual: spřitomnjowałoj, plural: spřitomnjowali (spřitomnjowałe) |
werbalny substantiw | spřitomnjowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | spřitomnjowach | spřitomnjowachmoj | spřitomnjowachmy |
2. | spřitomnjowaše | spřitomnjowaštej | spřitomnjowašće |
3. | spřitomnjowaše | spřitomnjowaštej | spřitomnjowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | spřitomnjujmoj | spřitomnjujmy |
2. | spřitomnjuj | spřitomnjujtej (-taj) | spřitomnjujće |
3. | spřitomnjuj, njech spřitomnjuje | spřitomnjujtej (-taj) | njech spřitomnjuja (spřitomnjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
spři-tom-njo-wać
Wurjekowanje
- IPA: spʃitomnʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne spřitomnjowaše je 0x dokładźene, spřitomnjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] spřitomnić; spřitomnjeć